بررسی تأثیر ماساژ با روغن آفتابگردان بر طول مدت بستری در نوزادان نارس بستری در بیمارستان های منتخب دانشگاه علوم پزشکی تهران در سال ۱۳۹۱

زمینه و هدف: نوزادان حساس ترین و آسیب پذیرترین گروه اجتماع را تشکیل می دهند که آینده سازان این مرز و بوم هستند و حفظ سلامتی جسمی و روانی آنان نیازبه توجه خاص دارد. براساس مطالعات بسیار ، یکی از مداخلات در جهت کاهش عوارض بستری در بخش های مراقبت ویژه و بهبودی سریع تر و ترخیص زودتر نوزاد نارس، ماساژدرمانی به خصوص با روغن دانه های گیاهی است که در کشورهای آسیایی مثل هند و چین قدمت هزاران ساله دارد. هدف از این مطالعه، بررسی تأثیرماساژ با روغن آفتابگردان بر نوزادان نارس بستری در بخش های مراقبت ویژه و نوزادان در جهت کاهش طول مدت بستری می باشد. روش بررسی: مطالعۀ حاضر یک کارآزمایی بالینی یک سوکور بود که بر روی 44 نوزاد نارس از 30 تا 37 هفته تولد با وزن 1000 تا 2500گرم بستری در بخش های نوزادان ومراقبت ویژه نوزادان بیمارستان های آرش و شریعتی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی تهران انجام شد. نوزادان هر بیمارستان به دو گروه 11 نفری مداخله و کنترل تقسیم شدند. ماساژ در نوبت عصر یک ساعت بعد از شیردهی نوزاد، در شرایط با ثبات فیزیولوژیکی نوزاد با کنترل ضربان قلب، تنفس و رنگ پوست به مدت 15 دقیقه در 3 نوبت با فاصله 2ساعت در 5 روز متوالی انجام شد. برای تجزیه وتحلیل داده ها از آزمون های آماری کای اسکوئر و آنالیز واریانس یک طرفه استفاده گردید. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار spss نسخه 16 استفاده شد. یافته ها: درطی 5 روز متوالی مقایسه، روند افزایش وزن درگروه مداخله نسبت به گروه کنترل بسیار معنادار بود. افزایش میانگین وزن گروه مطالعه 75 گرم و کاهش میانگین وزن گروه کنترل 91/120 گرم بوده است. (001/0p≤). طول مدت بستری در گروه کنترل به طور متوسط 27/36 روز و گروه مداخله 5/24 روز با 04/0=p به دست آمد. تشخیص نوزادان بر اساس تجزیه تحلیل واریانس یک طرفه و جنسیت نوزاد طبق آزمون تی در طول مدت بستری اثری نداشت. نتیجه گیری: با توجه به تفاوت آماری معنادار بین طول مدت بستری گروه مداخله و گروه کنترل که می تواند به مؤثر بودن ماساژ با روغن آفتابگردان ارتباط داشته باشد، می توان این مراقبت سنتی را در کلیه بخش های نوزادان و ویژۀ نوزادان رواج داد.